Çanakkale, Saroz Körfezi

Temmuz ayında Çanakkale, Saroz körfezine ,eşimin ailesinin yazlığına gitmiştik.

Güzel bir tatildi, 1 ay önceydi ancak şimdi paylaşmaya sıra geldi :))

 Saroz'un Denizi muhteşem tertemiz , yüzmeye doyamıyorsunuz.  Benim gibi yüzme sevdalısı için biçilmiş kaftan.

Teras'tan gün batımı,  bize sahip çıkan köpiş, ve baby karpuz.

                 Sağ üst resimde görülen mahallenin beslediği köpeği, Çok ürkek ve yaşlı bir köpek, ama bizi sahiplendi. Sabah çıkıyoruz evin kapısında  bizi bekliyor, en az 10 dakikalık bir yürüyüşten sonra sahile iniyoruz yine peşimizde pıtı pıtı geliyor yavaştan.
                Deniz kenarına yerleşiyoruz, uzaktan bizi kesiyor. Denize giriyoruz o da cumbur lopp suya . Sahilden iki koy ötede Emel Sayın koyu varmış çok güzelmiş dediler,  ancak sahilden kayaların üstünden ine çıka gidilebilen bir yermiş. Merak ettik oraya kadar yürüdük. Ayağımızda deniz ayakkabısı var ya rahatız, o kaya senin bu kaya benim atlaya atlaya Hugo gibi gidiyoruz. Ve sonunda ulaştık Emel Sayın koyuna , dedikleri kadar varmış doğa harikası bir yer . Neyse biz çevreyi incelerken bir baktık bizim köpiş yine peşimizden gelmiş, ama nasıl zor inip çıkıyor o kayalardan zaten yaşlı hayvan  nefes nefese kalmış. Biraz da orada denize girdikten sonra geri döndük , Dönüş yolunda bizim köpiş bi kayanın üstünde kaldı gelemiyor bir türlü. Eşim onun olduğu kayaya gidip inmesi ve basması gereken yerleri kendi inerek ona gösterdi. O kadar akıllı hayvan ki aynı yoldan inmeyi başardı.Ve yine eve dönüş yolunda bize eşlik etti.
               Kısacası bu köpiş bizi iki günde sahiplendi, hiç yalnız bırakmadı. Hayvanlar gerçekten insana dost ve canayakınlar. Onlara sırf zevk olsun diye kötülük eden canileri ( insan bile diyemiyorum ) kınıyorum.  Gerçi insanlarımız artık bilinçlenmeye başladı. Apartmanların önlerinde hayvanlar için plastik kaplarda sular görüyorum sık sık,  bu beni mutlu ediyor.